Podżeganie zostało uregulowane w art. 18 § 2 Kodeksu karnego (dalej: k.k.) i oznacza sytuację, w której podżegający chce, by inna osoba dokonała czynu zabronionego i nakłania ją do tego.
Na czym polega podżeganie?
Podżeganie to działanie, polegające na namawianiu lub nakłanianiu innej osoby do popełnienia czynu zabronionego. Aby było możliwe, musi być to zrobione z intencją bezpośrednią. Podżeganie może mieć różne formy, włączając w to oddziaływanie na daną osobę, które ma za zadanie wywołać u niej zamiar popełnienia czynu zabronionego. Może to także obejmować nakłanianie przez gesty lub mimikę. Ważne jest, że podżeganie zawsze przejawia się w postaci działań, nie może ograniczać się jedynie do zaniechania. Jeśli zachęcanie do popełnienia czynu zabronionego ma charakter psychiczny, można to uznać za pomocnictwo psychiczne.
„Podżeganie może polegać nie tylko na wzbudzeniu u innej osoby zamiaru popełnienia przestępstwa, ale może także zmierzać do utwierdzenia innej osoby w zamiarze popełnienia przestępstwa, wcześniej przez tę osobę powziętym” (wyrok SA w Krakowie z 28.05.2002 r., II AKa 115/02, KZS 2002/6, poz. 12).
Odpowiedzialność karna
Podżegacz ponosi odpowiedzialność za swoje działania zgodnie z zakresem swojego zamiaru, nie odpowiadając za ewentualne nadmiernie radykalne zachowanie bezpośredniego sprawcy.