Przesłanki stosowania tymczasowego aresztowania

Tymczasowe aresztowanie jest środkiem zapobiegawczym stosowanym wobec osoby podejrzanej o popełnienie przestępstwa, która nie jest jeszcze skazana prawomocnym wyrokiem. Decyzję o tymczasowym aresztowaniu podejmuje sąd na wniosek prokuratora. W niniejszym artykule przedstawimy przesłanki stosowania tymczasowego aresztowania.

Przesłanki stosowania tymczasowego aresztowania

Tymczasowe aresztowanie i pozostałe środki zapobiegawcze można stosować, jeżeli zachodzi:

• Uzasadniona obawa ucieczki lub ukrycia się oskarżonego, zwłaszcza wtedy, gdy nie można ustalić jego tożsamości albo nie ma on w kraju stałego miejsca pobytu;
• Uzasadniona obawa, że oskarżony będzie nakłaniał do składania fałszywych zeznań lub wyjaśnień albo w inny bezprawny sposób utrudniał postępowanie karne;
• Uzasadnione podejrzenie, że wymierzona oskarżonemu kara będzie surowa,

a także:

• Gdy górna granica kary za popełniony przez oskarżonego czyn wynosi co najmniej 8 lat, albo gdy sąd pierwszej instancji skazał go na karę pozbawienia wolności nie niższą niż 3 lata;
• Wyjątkowo, gdy zachodzi uzasadniona obawa, że oskarżony, któremu zarzucono popełnienie zbrodni lub umyślnego występku, popełni przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub bezpieczeństwu powszechnemu, zwłaszcza gdy popełnieniem takiego przestępstwa groził.

Podsumowując, sąd może orzec tymczasowe aresztowanie, jeśli istnieją przesłanki uzasadniające to środek zapobiegawczy. Są to m.in. zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego, ucieczka lub ukrywanie się podejrzanego, utrudnianie prowadzenia postępowania oraz zapewnienie prawidłowego toku postępowania. Decyzja o tymczasowym aresztowaniu powinna być poprzedzona dokładną analizą okoliczności i uwzględniać zasadę proporcjonalności oraz poszanowanie praw człowieka i obywatela.